Voluntary simplicity in the optics of Hartmut Rosa’s resonance
DOI:
https://doi.org/10.26485/PS/2021/71.1/4Keywords:
good life, voluntary simplicity, resonance, decelerationAbstract
The aim of this article is to describe and analyse the idea of the good life as understood by the proponents of voluntary simplicity, using Hartmut Rosa’s concept of resonance and deceleration as an analytical tool. In the first part of the article, I provide the theoretical background necessary for further considerations; this includes an introduction to Rosa’s concepts of the good life, resonance and deceleration, and a synthetic description of the main assumptions of voluntary simplicity. In the next section, I analyse the practices of simplifying life in terms of resonance relations (key to the establishment of the good life) and deceleration, de-growth and cooperation.
References
Alexander Samuel. 2011. “The voluntary simplicity movement: Reimagining the good life beyond consumer culture”. The International Journal of Environmental, Cultural, Economic and Social Sustainability 7(3): 48–63.
Alexander Samuel, Simon Ussher. 2012. “The voluntary simplicity movement: A multinational survey analysis in theoretical context”. Journal of Consumer Culture 12(1): 66–86.
Bauman Zygmunt. 2009. Konsumowanie życia. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Campbell Colin. 2006. „Kupuję, więc wiem, że jestem. Metafizyczne podstawy nowoczesnego konsumeryzmu”. Kultura Popularna 4(18): 48–55.
Carver Courtney. 2019. Duchowa prostota. Jak mieć więcej, mając mniej. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
Cobel-Tokarska Marta, Joanna Zalewska. 2016. “Rationalization of pleasure and emotions: The analysis of the blogs of Polish minimalists”. Polish Sociological Review (196)4: 495–512.
Craig-Lees Margaret, Constance Hill. 2002. “Understanding voluntary simplifiers” Psychology & Marketing 19(2): 187–210.
Delhey Jan. 2010. “From materialist to post-materialist happiness? National affluence and determinants of life satisfaction in cross-national perspective”. Social Indicators Research 97(1): 65–84.
Diener Ed, Richard E. Lucas, Shigehiro Oishi. 2004. Dobrostan psychiczny. Nauka o szczęściu i zadowoleniu z życia. W: Psychologia pozytywna. Nauka o szczęściu, zdrowiu, sile i cnotach człowieka, J. Czapiński (red.), 35–50. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
De Lazari-Radek Katarzyna. 2021. Godny pożądania stan świadomości. O przyjemności jako wartości ostatecznej. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Duane Elgin, Arnold Mitchell. 1977. “Voluntary simplicity”. Co-evolutionary Quarterly (Summer): 4–19.
Duda Aneta. 2016. Downshifting – radykalna alternatywa poza systemem? Analiza przypadku. W: Konsumpcja – teorie i badania, A. Duda, 429–458. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Eid Michael, Ed Diener. 2004. “Global judgements of subjective well-being: Situational variability and long-term stability”. Social Indicators Research 65(3): 245–277.
Etzioni Amitai. 1998. “Voluntary simplicity: Characterization, select psychological implications, and societal consequences”. Journal of Economic Psychology 19(5): 619–643.
Hickel Jason. 2020. Mniej znaczy więcej. O tym jak odejście od wzrostu gospodarczego ocali świat. Kraków: Wydawnictwo Karakter.
Horkheimer Max, Theodor W. Adorno. 2010. Dialektyka oświecenia. Warszawa: Wydawnictwo Krytyki Politycznej.
Huneke Mary E. 2005. “The face of the un-consumer: An empirical examination of the practice of voluntary simplicity in the United States”. Psychology and Marketing 22(7): 527–550.
Jacyno Małgorzata. 2007. Kultura indywidualizmu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Jawłowska Aldona. 1975. Drogi kontrkultury. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
Johnson Brett. 2004. “Simply identity work? The voluntary simplicity movement”. Qualitative Sociology 27(4): 527–530.
Jordan Bill. 2008. Welfare and well-being. Social value in public policy. Bristol: Policy Press.
Kopytoff Igor. 2003. Kulturowa biografia rzeczy – utowarowienie jako proces. W: Badanie kultury. Elementy teorii antropologicznej, M. Kempny, E. Nowicka (wybór), 249–274. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Kozłowski Tomasz. 2013. „Szczęście: Niespełnialny dogmat doby konsumpcjonizmu? Psychologiczne uwarunkowania poczucia dobrostanu a społeczno-kulturowa praktyka”. Anthropos 20–21: 91–102.
Kozłowski Tomasz. 2012. „W poszukiwaniu prywatnej lokalności. Psycho-socjologiczne aspekty cocooningu”. Tematy z Szewskiej 1(7): 33-45.
Krajewski Marek. 2004. „Kultury alternatywne i konsumpcja”. Kultura Współczesna 3: 26–42.
Kramarczyk Justyna. 2018. Życie we własnym rytmie. Socjologiczne studium slow life w dobie społecznego przyspieszenia. Kraków: Wydawnictwo Universitas.
Kramarczyk Justyna. 2015. „Mieć czy być? Minimalizm jako przykład świadomej konsumpcji w świetle badań własnych”. Prace naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Konsumpcja jako forma komunikacji społecznej. Nowe paradygmaty i konteksty badawcze 414: 270–285.
Kronenberg Jakub, Natsuyo Iida. 2011. „Simple living and sustainable consumption”. Problemy Ekorozwoju 6(2): 67–74.
Krzyżanowska Agnieszka. 2019. Żyj po swojemu. Jak zwolnić w szybkim świecie. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal.
Krzyżanowska Agnieszka. 2018. Prosto i uważnie na co dzień. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal.
Loreau Dominique. 2011. Sztuka prostoty. Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca.
Marcuse Herbert. 1991. Człowiek jednowymiarowy. Badania nad ideologią rozwiniętego społeczeństwa przemysłowego. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Ostasiewicz Walenty. 2004. Ocena i analiza jakości życia. Wrocław: Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej.
Pearce Susan. 1995. On collecting. An investigation into collecting in the European tradition. London: Routledge.
Pecoraro Maria Grazia, Outi Uusitalo. 2013. “Conflicting values of ethical consumption in diverse worlds. A cultural approach”. Journal of Consumer Culture 14(1): 45–65.
Rosa Hartmut. 2020. Przyspieszenie, wyobcowanie, rezonans. Projekt krytycznej teorii późnonowoczesnej czasowości. Gdańsk: Europejskie Centrum Solidarności.
Rosa Hartmut. 2010. „Głód czasu w kulturze przyspieszenia”. Z Hartmutem Rosą rozmawiają Tomasz Szlendak i Michał Kaczmarczyk. Studia Socjologiczne 4(199): 237–252.
Ryan Richard M., Aislinn R. Sapp. 2007. Basic psychological needs: A self-determination theory perspective on the promotion of wellness across development and cultures. In: Wellbeing in developing countries. From theory to research, I. Gough, J.A. McGregor (eds.), 71–92. Cambridge: University Press.
Ryff Carol D., Burton Singer. 2004. Paradoksy kondycji ludzkiej: Dobrostan i zdrowie na drodze ku śmierci. W: Psychologia pozytywna. Nauka o szczęściu, zdrowiu, sile i cnotach człowieka, J. Czapiński (red.), 147–162. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Seligman Martin E.P. 2011. Pełnia życia. Poznań: Media Rodzina.
Seligman Martin E.P. 2004. Psychologia pozytywna. W: Psychologia pozytywna. Nauka o szczęściu, zdrowiu, sile i cnotach człowieka, J. Czapiński (red.), 18–32. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Tatarkiewicz Władysław. 2002. Historia filozofii. Tom 1. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Shi David. 1985. The simple life: Plain living and high thinking in American culture. Oxford: University Press.
Shaw Deidre, Terry Newholm. 2002. “Voluntary simplicity and the ethics of consumption”. Psychology & Marketing 17(2): 167–185.
Szlendak Tomasz. 2021. „Czy rezonans zarezonuje? Hartmut Rosa o gorączce przyspieszenia trawiącej nowoczesność”. Studia Socjologiczne 3(242): 147–150.
Taylor Charles. 2001. Źródła podmiotowości. Narodziny tożsamości nowoczesnej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Walther Carol, Jennifer A. Sandlin, Kristi Wuensch. 2015. “Voluntary simplifiers, spirituality, and happiness”. Humanity & Society 40(1): 22–42.
Wardak Paulina, Tadeusz Zalega. 2013. „Konsumpcja kolaboratywna jako nowy trend konsumencki”. Studia i Materiały. Wydział Zarządzania UW 16: 7–32.
Zavestoski Stephen. 2002. “The social-psychological bases of anticonsumption attitudes”. Psychology & Marketing 19(2): 149–165.
Zrałek Jolanta. 2015. “Voluntary simplicity – zrównoważony styl życia współczesnych konsumentów”. Studia Ekonomiczne. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach 231: 139–158.