Przedsiębiorczość społeczna jako ścieżka zawodowej kariery dla młodych Polaków

Abstrakt

Przedmiot badań: W Polsce, podobnie jak to się dzieje w wielu innych miejscach na świecie, ob­serwujemy pokoleniową zmianę wartości i potrzeb. Ludzi młodych cechuje zasadniczo większa świadomość społeczna oraz ekologiczna niż poprzednie pokolenia. Przedsiębiorczość społeczna posiada potencjał efektywnego kanalizowania społecznego zaangażowania różnych grup społecz­nych, jednakże w Polsce ten model działalności nie jest powszechnie znany. O ile różne aspekty ekonomii społecznej doczekały się wielu studiów, to konkretne zagadnienie nie było jak dotąd przedmiotem badań naukowych.

Cel badawczy: Celem tego artykułu jest zbadanie, czy prospołeczne postawy młodych Polaków są w pełni wykorzystywane, czy przedsiębiorczość społeczna posiada potencjał stania się dla nich jedną ze ścieżek zawodowej kariery oraz czy przyczyniłaby się do tego popularyzacja przed­siębiorczości społecznej w przestrzeni akademickiej.

Metoda badawcza: Zastosowano następujące metody: studia literaturowe, obserwację uczestni­czącą, wywiady pogłębione oraz badania ankietowe.

Wyniki: Przeprowadzone badania potwierdziły, że młode pokolenie, także w Polsce, charakte­ryzuje świadomość społecznych problemów oraz chęć angażowania się w ich rozwiązywanie. Wykazały, iż istnieje zależność między poziomem zaangażowania ludności w różnych krajach na polu przedsiębiorczości społecznej a stopniem znajomości tego modelu w efekcie popularyzowa­nia go w różnych formach.

Wyniki te pozwalają na wyciągnięcie następujących wniosków: Potencjał wynikający ze społecznie zaangażowanej postawy młodego pokolenia Polaków nie jest w pełni wykorzystywany m.in. w konse­kwencji braku znajomości modelu przedsiębiorczości społecznej. Konieczna jest jego popularyzacja, a zwłaszcza potencjału tego typu działalności jako drogi zawodowej kariery, poprzez: 1. włączenie zagadnienia przedsiębiorczości społecznej do oferty programowej jako przedmiot, a z czasem powo­łanie katedr przedsiębiorczości społecznej na uczelniach o profilu ekonomicznym oraz na wydziałach nauk społecznych; 2. nadanie osobnej formy prawnej temu modelowi na równi z innymi podmiotami ekonomii społecznej; 3. dodanie przedsiębiorcy społecznego do oficjalnej listy zawodów.