Od etycznego finansowania do finansów społecznych we Włoszech

Abstrakt

Rynek finansowy winien być ze swej natury podatny reglamentacji prawnej. Tradycyjnie prawne modele reglamentacji rynku finansowego mają na celu łączenie asymetrii informacji lub ograniczanie ryzyka związanego z działalnością finansową, ciążącego na oszczędzających lub ogólną stabilność systemu finansowego. Nie brakuje przypadków, w których podmioty działające na rynku finansowym samodzielnie podejmują decyzje spekulacyjne i wykorzystują działalność finansową do celów etycznych, społecznych lub działają zgodnie z parametrami opartymi na ocenach etycznych lub społecznych skutkach działalności finansowej, którą wykonują. Prawne uznanie wymienionych wyżej profili działalności finansowej można zaobserwować w sferze mikrokredytu, w tym wprowadzonym w ustawie o bankowości skonsolidowanej w sprawie etycznych i zrównoważonych finansów lub wreszcie w zakresie dostarczania instrumentów finansowych, za pomocą którego wspierany jest tzw. trzeci sektor, o którym mowa w dekrecie ustawodawczym 3 lipca 2017 r., n. 117 (trzeci kod sektorowy). To otwarcie na etykę, społeczność i zrównoważony rozwój musi być pozytywnie ocenione, ale jego rzeczywisty wpływ na rynek finansowy nie został jeszcze zweryfikowany.