Zakres i cel działania komisji nadzoru finansowego w wypełnianiu funkcji nadzoru korporacyjnego w otwartych funduszach emerytalnych

Abstrakt

Relacje, w jakie wchodzą otwarty fundusz emerytalny (OFE) i powszechne towarzystwo emerytalne (PTE), są bardzo złożone i przyjmują postać relacji agencyjnej o charakterze międzyorganizacyjnym. OFE posiada osobowość prawną. Wyposażony został tylko w jeden organ. Organem OFE jest PTE zorganizowane w formie spółki akcyjnej. PTE tworzy, zarządza oraz reprezentuje OFE wobec osób trzecich. Ustawodawca nie wyposażył OFE w organ, który miałby reprezentować interesy członków funduszu. Wobec powyższego, na gruncie ustaw, znaczące uprawnienia nadzorcze nad działalnością funduszy emerytalnych przypisano Komisji Nadzoru Finansowego (KNF). Zakres zadań KNF zdefiniowano bardzo szeroko i podzielono go na zadania typowo nadzorcze, analityczne, edukacyjne, kooperacyjne i informacyjne. Rozważania prowadzone w pracy osadzono w nurcie pozytywnej teorii agencji, skupiając się na mechanizmach ograniczających konflikt agencji. Mechanizmy governance zdefiniowano jako instytucje prawne, których celem jest ochrona interesów członków OFE. Przyjęto, iż w relacji OFE – PTE pryncypałem jest członek otwartego funduszu emerytalnego, a agentem powszechne towarzystwo emerytalne. Celem opracowania jest określenie miejsca i roli Komisji Nadzoru Finansowego w nadzorze korporacyjnym otwartych funduszy emerytalnych.