Od prawa do żywności do suwerenności żywnościowej: teoretycznoprawne i organizacyjne aspekty lokalnych systemów żywnościowych

Abstrakt

Przedmiot badań: Lokalne systemy żywnościowe były podstawą suwerenności żywnościowej przed okresem kolonialnym, z powodzeniem zaspokajając potrzeby żywnościowe ludności na wszystkich kontynentach. Wydłużanie łańcuchów dostaw w ramach eksploatacji kolonialnej i po­kolonialnego „globalnego rolnictwa” doprowadziło do załamania tych systemów, powodując za­grożenie bezpieczeństwa żywnościowego w skali regionalnej.

Cel badawczy: Odpowiedź na pytania: czy możliwe jest efektywniejsze radzenie sobie społecz­ności międzynarodowej z food insecurity poprzez realizację prawa do żywności, którego aktual­ne rozumienie obarczone jest „kolonialnym brzemieniem”, czy może raczej dzięki inicjatywom opartym na suwerenności żywnościowej będącej „powrotem do korzeni” w formie lokalnych systemów żywnościowych? 1

Metoda badawcza: Badania oparte zostały na metodzie teoretycznej sprowadzającej się do ana­lizy poglądów doktrynalnych w zakresie prawa do żywności, suwerenności żywnościowej i syste­mów żywnościowych oraz dogmatycznej polegającej na analizie treści aktów prawnych.

Wyniki: Ich wynikiem jest konkluzja, że ów „powrót do korzeni”, w przeciwieństwie do forso­wanego i nieefektywnego rolnictwa globalnego, powinien się opierać na gospodarce lokalnej, rolnictwie wspieranym społecznie i inicjatywach z nimi związanych. Krótsze łańcuchy dostaw, respektujące zasady wynikające z food sovereignty, w bardziej efektywny sposób zapewniają bezpieczeństwo żywnościowe.