Działalność nieewidencjonowana a działalność gospodarcza. Analiza nowej regulacji prawnej

Abstrakt

Przedmiot badań: Artykuł dotyczy nowego rozwiązania, dającego możliwość prowadzenia nisko­przychodowej działalności, niepodlegającej rejestracji (działalności nieewidencjonowanej), które zostało wprowadzone ustawą z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców.

Cel badawczy: Celem artykułu jest omówienie zasad podejmowania działalności nieewiden­cjonowanej, dokonanie analizy funkcjonowania tej działalności w kontekście przepisów prawa podatkowego oraz z zakresu ubezpieczeń społecznych, a następnie dokonanie oceny praktycznego zastosowania omawianej regulacji w obrocie gospodarczym.

Metoda badawcza: Przy opracowaniu artykułu posłużono się metodą dogmatyczno-prawną.

Wyniki: Artykuł zmierza do wykazania, iż przyjęta przez ustawodawcę konstrukcja działalności nieewidencjonowanej stanowi formę uzyskiwania dochodu podobną do działalności gospodarczej. Pozwala bowiem na legalne posiadanie dodatkowego źródła przychodu, lecz warunki zezwalające na prowadzenie takiej działalności jednoznacznie wskazują, iż aktywność ta nie może zastępować głównego źródła dochodu. System ubezpieczeń społecznych przyjmuje za ustawą Prawo przedsię­biorców, iż działalność nieewidencjonowana nie stanowi działalności gospodarczej, a tym samym osoba ją wykonująca nie podlega ubezpieczeniom społecznym z tego tytułu. ZUS wydał jednak interpretację indywidualną, w której uznał, iż skoro osoby wykonujące działalność nieewidencjo­nowaną nie są przedsiębiorcami, nie mogą też świadczyć w ramach tej działalności usług na rzecz przedsiębiorców. Prawo podatkowe z kolei zawiera swoje definicje działalności gospodarczej i nie przewiduje żadnych zwolnień podatkowych z tytułu prowadzenia aktywności nieewidencjonowa­nej. Intencję ustawodawcy należy pozytywnie ocenić, gdyż dążył on do rozwoju oraz usprawnienia obrotu gospodarczego. Wątpliwości, które pojawiły się na gruncie wydanej przez ZUS interpretacji przepisów, mogą prowadzić do wniosku, iż nie każda aktywność osoby wykonującej ją w ramach działalności nieewidencjonowanej będzie podlegała zwolnieniu z obowiązkowego ubezpieczenia społecznego. Takie stanowisko ZUS może negatywnie wpłynąć na atrakcyjność tej formy działalności. Wydaje się zasadnym, aby ustawodawca jednoznacznie określił, iż każda aktywność wykonywana w ramach działalności nieewidencjonowanej będzie zwolniona również z ubezpieczeń społecznych.