Funkcja przypisów w neosarmackiej prozie – wykorzystanie dzieł staropolskich w cyklu "Orły na Kremlu" Jacka Komudy

Autor

DOI:

https://doi.org/10.26485/me.2023.2-02

Słowa kluczowe:

Jacek Komuda, neosarmatyzm, sarmatyzm, przypisy, literatura staropolska

Abstrakt

 

Bibliografia

Komuda, J. (2011a). Samozwaniec. T. 1. Lublin: Fabryka Słów.

Komuda, J. (2010). Samozwaniec. T. 2. Lublin: Fabryka Słów.

Komuda, J. (2011b). Samozwaniec. T. 3. Lublin: Fabryka Słów.

Komuda, J. (2013). Samozwaniec. T. 4. Lublin: Fabryka Słów.

Komuda, J. (2017). Moskiewska ladacznica. Lublin: Fabryka Słów.

Księski, K. (2009). Wywiad z Jackiem Komudą. Pobrane z: https://paradoks.net.pl/read/10778-wywiad-z-jackiem-komuda-2 (17.02.24).

Bartyzel, J. (2004). W gąszczu liberalizmów. Próba periodyzacji i klasyfikacji. Lublin: Fundacja Servire Veritati.

Błasiak, W. Polska Husaria. Samuraje Europy. Pobrane z: https://kahlenberg-kirche.at/husaria/ (10.01.24).

Bogacki, M. (2010). O współczesnym „ożywianiu” przeszłości – charakterystyka odtwórstwa historycznego. Turystyka Kulturowa, 5, 4–27.

Bohuszewicz, P. (2011). Pożytki z prawicowego neosarmatyzmu: (Nie-prawicowa) obrona Krzysztofa Koehlera. W: P. Biliński (red.), Przeszłość we współczesnej narracji kulturowej: Studia i szkice kulturoznawcze. T. 1 (s. 99–117). Kraków: Wydawnictwo UJ.

Genette, G. (2014). Palimpsesty. Przeł. T. Stróżyński, A. Milecki. Gdańsk: słowo/obraz terytoria.

Gołaszewski, Z. (2005). Bracia polscy. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.

Hankus, P. (2017). Libertarianizm nie jest utopizmem. Dlaczego twierdzenia o utopijności libertarianizmu są fałszywe, Dialogi Polityczne, 22, 11–22.

Fabryka Słów (2024). Jacek Komuda. Pobrane z: https://fabrykaslow.com.pl/autorzy/jacek-komuda/ (19.12.2023).

Koehler, K. (1995). W rytmie „Godzinek”, na rosyjskim trupie. Fronda, 4–5, 286–307.

Kowalski, J. (2006). Niezbędnik Sarmaty: Pieśni, dumy, polonezy. Poznań: Wydawnictwo Dębogóra.

Klonder, A. (2001). Mienie godne szlachcica i mieszczanina w krajach Europy Środkowej w XVII wieku. Kwartalnik Historii Kultury Materialnej, 49 (1–2), 81–94.

Mariuszdrag [pseud.] (2010). [Husaria]. Pobrane z: http://www.historycy.org/historia/index.php/t1265-100.html/t66-1000.html (10.01.24).

Narodowy (2025). Pobrane z: https://www.facebook.com/NarodowyPoznan/photos/w-bitwie-pod-po%C5%82onk%C4%85-28-czerwca-1660-r-pojedynczy-cios-kopi%C4%85-husarsk%C4%85-przebi%C5%82-sz/625781699971497/?_rdr (10.01.24).

Niemojewski, S. (2006). Diariusz drogi spisanej i różnych przypadków pociesznych i żałosnych prowadząc córkę Jerzego Mniszka, Marynę, Dymitrowi Iwanowiczowi w roku 1606. Warszawa: Wydawnictwo UW.

Sepczyńska, D. (2013). Libertarianizm. Mało znane dzieje pojęcia zakończone próbą definicji. Olsztyn: Wydawnictwo UWM.

Sikora, R. (2019). Ciekawostki na temat husarii, o których nie uczyli Cię w szkole. Pobrane z: https://ciekawostkihistoryczne.pl/2019/01/17/ciekawostki-na-temat-husarii-o-ktorych-nieuczyli-cie-w-szkole/ (10.01.24).

Starikova, I. (2007). [hasło] Dostojno est’. W: Sergej Kravec (red.), Pravoslavnaâ ènciklopediâ. T. 16 (s. 100–102). Moskwa: Cerkovno-naučnyj centr „Pravoslavnaâ ènciklopediâ”.

Szwelicki, R. (2014). Sukmana – część 1. Pobrane z: https://projekt-chlop.blogspot.com/2014/01/sukmana-czesc-1.html (12.01.24).

Szahaj, A. (2012). Liberalizm, wspólnotowość, równość. Eseje z filozofii polityki. Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK.

Tauer, S. (2023). Moskwa, miasto uległe. Jacka Komudy spojrzenie na Wschód w kontekście neosarmatyzmu i zwrotu topografcznego na przykładzie Samozwańca, Adeptus, 20, 1–17.

Uniłowski, K. (1991). Metaliteratura w pisarstwie Parnickiego, Pamiętnik Literacki, 82 (2), 90–122.

Pobrania

Opublikowane

2025-05-07

Jak cytować

Tauer, S. (2025). Funkcja przypisów w neosarmackiej prozie – wykorzystanie dzieł staropolskich w cyklu "Orły na Kremlu" Jacka Komudy. Meluzyna. Dawna Literatura I Kultura, 19(2), 5–14. https://doi.org/10.26485/me.2023.2-02

Numer

Dział

PRZEKROJE I ZBLIŻENIA