Funkcja przypisów w neosarmackiej prozie – wykorzystanie dzieł staropolskich w cyklu "Orły na Kremlu" Jacka Komudy
DOI:
https://doi.org/10.26485/me.2023.2-02Słowa kluczowe:
Jacek Komuda, neosarmatyzm, sarmatyzm, przypisy, literatura staropolskaAbstrakt
Bibliografia
Komuda, J. (2011a). Samozwaniec. T. 1. Lublin: Fabryka Słów.
Komuda, J. (2010). Samozwaniec. T. 2. Lublin: Fabryka Słów.
Komuda, J. (2011b). Samozwaniec. T. 3. Lublin: Fabryka Słów.
Komuda, J. (2013). Samozwaniec. T. 4. Lublin: Fabryka Słów.
Komuda, J. (2017). Moskiewska ladacznica. Lublin: Fabryka Słów.
Księski, K. (2009). Wywiad z Jackiem Komudą. Pobrane z: https://paradoks.net.pl/read/10778-wywiad-z-jackiem-komuda-2 (17.02.24).
Bartyzel, J. (2004). W gąszczu liberalizmów. Próba periodyzacji i klasyfikacji. Lublin: Fundacja Servire Veritati.
Błasiak, W. Polska Husaria. Samuraje Europy. Pobrane z: https://kahlenberg-kirche.at/husaria/ (10.01.24).
Bogacki, M. (2010). O współczesnym „ożywianiu” przeszłości – charakterystyka odtwórstwa historycznego. Turystyka Kulturowa, 5, 4–27.
Bohuszewicz, P. (2011). Pożytki z prawicowego neosarmatyzmu: (Nie-prawicowa) obrona Krzysztofa Koehlera. W: P. Biliński (red.), Przeszłość we współczesnej narracji kulturowej: Studia i szkice kulturoznawcze. T. 1 (s. 99–117). Kraków: Wydawnictwo UJ.
Genette, G. (2014). Palimpsesty. Przeł. T. Stróżyński, A. Milecki. Gdańsk: słowo/obraz terytoria.
Gołaszewski, Z. (2005). Bracia polscy. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
Hankus, P. (2017). Libertarianizm nie jest utopizmem. Dlaczego twierdzenia o utopijności libertarianizmu są fałszywe, Dialogi Polityczne, 22, 11–22.
Fabryka Słów (2024). Jacek Komuda. Pobrane z: https://fabrykaslow.com.pl/autorzy/jacek-komuda/ (19.12.2023).
Koehler, K. (1995). W rytmie „Godzinek”, na rosyjskim trupie. Fronda, 4–5, 286–307.
Kowalski, J. (2006). Niezbędnik Sarmaty: Pieśni, dumy, polonezy. Poznań: Wydawnictwo Dębogóra.
Klonder, A. (2001). Mienie godne szlachcica i mieszczanina w krajach Europy Środkowej w XVII wieku. Kwartalnik Historii Kultury Materialnej, 49 (1–2), 81–94.
Mariuszdrag [pseud.] (2010). [Husaria]. Pobrane z: http://www.historycy.org/historia/index.php/t1265-100.html/t66-1000.html (10.01.24).
Narodowy (2025). Pobrane z: https://www.facebook.com/NarodowyPoznan/photos/w-bitwie-pod-po%C5%82onk%C4%85-28-czerwca-1660-r-pojedynczy-cios-kopi%C4%85-husarsk%C4%85-przebi%C5%82-sz/625781699971497/?_rdr (10.01.24).
Niemojewski, S. (2006). Diariusz drogi spisanej i różnych przypadków pociesznych i żałosnych prowadząc córkę Jerzego Mniszka, Marynę, Dymitrowi Iwanowiczowi w roku 1606. Warszawa: Wydawnictwo UW.
Sepczyńska, D. (2013). Libertarianizm. Mało znane dzieje pojęcia zakończone próbą definicji. Olsztyn: Wydawnictwo UWM.
Sikora, R. (2019). Ciekawostki na temat husarii, o których nie uczyli Cię w szkole. Pobrane z: https://ciekawostkihistoryczne.pl/2019/01/17/ciekawostki-na-temat-husarii-o-ktorych-nieuczyli-cie-w-szkole/ (10.01.24).
Starikova, I. (2007). [hasło] Dostojno est’. W: Sergej Kravec (red.), Pravoslavnaâ ènciklopediâ. T. 16 (s. 100–102). Moskwa: Cerkovno-naučnyj centr „Pravoslavnaâ ènciklopediâ”.
Szwelicki, R. (2014). Sukmana – część 1. Pobrane z: https://projekt-chlop.blogspot.com/2014/01/sukmana-czesc-1.html (12.01.24).
Szahaj, A. (2012). Liberalizm, wspólnotowość, równość. Eseje z filozofii polityki. Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK.
Tauer, S. (2023). Moskwa, miasto uległe. Jacka Komudy spojrzenie na Wschód w kontekście neosarmatyzmu i zwrotu topografcznego na przykładzie Samozwańca, Adeptus, 20, 1–17.
Uniłowski, K. (1991). Metaliteratura w pisarstwie Parnickiego, Pamiętnik Literacki, 82 (2), 90–122.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2025 Łódzkie Towarzystwo Naukowe

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.