Uwagi o graniakach eolicznych w Holandii
DOI:
https://doi.org/10.26485/BP/1969/20/21Słowa kluczowe:
graniaki eoliczne, klasty eolizowane, bruk kamienistyAbstrakt
Badania nad występowaniem graniaków eolicznych w Holandii wykazały, że tego typu formy występują wyłącznie w obrębie bruków kamienistych, nie były znajdowane w osadach podłoża. Analiza próbek z rejonu Huizen ujawniła znacznie mniejszy odsetek graniaków niż we wschodnich Niemczech, co sugeruje lokalne różnice w intensywności procesów eolicznych, niezależne od rodzaju skał tworzących graniaki. Największe nagromadzenie wentyfaktów stwierdzono na północno-zachodnich obrzeżach regionu Veluwe, co prawdopodobnie wynika z oddziaływania wiatrów północnych i północno-zachodnich w okresie würmskim.
Bibliografia
Faber, F. J., 1960 - Aanvullende hoofdstukken over de Geologie van Nederland. vol. IV; p. 96-97.
Hofland, L. H., 1949 - De Nederlandse windkeien en hun ouderdom. Kon. Ned. Aardr. Gen., vol. 64; p. 264-269.
Maarleveld, G. C. & R. P. H. P. van der Schans, 1961 - De dekzandmorfologie van de Gelderse Vallei. Kon. Ned. Aardr. Gen., vol. 78; p. 22-34.
Maréchal, R. & G. C. Maarleveld, 1955 - L'Extension des phénomènes périglaciaires en Belgique et aux Pays-Bas. Med. Geol. Stichting; vol. 8; p. 79-86.
Nitz, B., 1965 - Windgeschliffene Geschiebe und Steinsohlen zwischen Fläming und Pommerscher Eisrandlage. Geologie, vol. 14: p. 686-698.
Vierhuff, H., 1967 - Untersuchungen zur Stratigraphie und Genese der Sandlössvorkommen in Niedersachen. Mitt. Geol. Inst. T. H. Hannover, 5; Hannover.
