W odbiciu obrazu – twórczość Joanny Trzcińskiej

Abstrakt

Artykuł skupia się wokół ostatniej dekady doświadczeń i działań artystycznych malarki, gra­ficzki i pedagoga Joanny Trzcińskiej (ur. 1968 r.), związaną z Akademią Sztuk Pięknych im. W. Strzemińskiego w Łodzi. Analizie formalnej i treściowej poddaje się cykle prac: Obraz, Utuleni i Pasyjki oraz wielkoformatowe autoportrety. Na podstawie wywiadów z artystką, analizy dotychczasowych jej wypowiedzi i publikacji nakreślone zostają jej poglądy na pojęcie Artysty, obrazu. Prezentowany jest proces tworzenia poszczególnych serii i ich wpływ na finalne pracę. W procesie twórczym Trzcińska dopuszcza przypadek – losowość, w tej sytuacji tego co niesie ze sobą materia przez nią opracowywana. Ważnym aspektem jej twórczości staje się samodzielność i kontrola nad procesem kreacji. Ta niezależność może zaskakiwać odbiorcę w zderzeniu z du­żym formatem i liczbą wykonywanych prac. W pracach dominującą rolę odkrywa postać ludzka: zaobserwowana, zmaterializowana i reagująca z przestrzenią. Jej prace wykonywane na sklejce szalunkowej są sensoryczne, oddziałują na wzrok, zapach i dotyk. Minimalizm środków wyrazu podbija ona skalą i multiplikacją, chętnie sięgając po obiekt zastany, artefakt.