Czy tworzenie jest sposobem myślenia?
DOI:
https://doi.org/10.26485/AI/2023/25/3Słowa kluczowe:
artysta, artystka, myślenie, sztukaAbstrakt
Pytanie o to, jak myślą artyści, implikuje postrzeganie artystów jako pewnego rodzaju odmiennego gatunku. Pytanie to może zatem wywoływać niejednoznaczne reakcje: od uznania różnicy między myśleniem w sztuce a myśleniem w innych dziedzinach, poprzez odrzucenie takiej różnicy, aż po całkowitą negację możliwości myślenia poprzez sztukę. Gdzie leży granica między myśleniem o sztuce a myśleniem o artystach? Czy w ogóle twierdzenie, że sztuka może być sposobem myślenia lub że może być/nie musi być dyskursywna, jest nadal konieczne? W artykule Is Making Art a Way of Thinking staram się odpowiedzieć na te pytania.
Bibliografia
Rudolf Arnheim Rudolf, Visual Thinking, University of California Press, 1972.
Barasch Mosche, Modern Theories of Art. From Impressionism to Kandinsky, New York University Press, New York, London 1998.
Esther Pasztory, Thinking with things. Toward a new vision of art, Texas University Press, Austin 2005.
Catherine Soussloff, The Absolute Artist. The Historiography of a Concept, University of Minnesota Press, Minneapolis, London, 1977.
Anna Szyjkowska-Piotrowska, Dyrygując falom. Myślenie w wizualno-muzycznych awangardach, Słowo/obraz terytoria, Gdańsk, 2019.
Władysław Tatarkiewicz, A History of Six Ideas, transl. Christopher Kasparek, Springer (1980), 2011.
Michael Taussig, Mastery of the non-mastery in the age of meltdown, The University Chicago Press, Chicago and London, 2020.
Conversations with Jan Gostyński and Agnieszka Sztejerwald
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.