Estetyczne i materialne implikacje partycypacyjnego charakteru ekowencji

https://doi.org/10.26485/AI/2018/20/7

Abstrakt

_{W artykule pod mianem dzieła partycypacyjnego rozumiemy takie dzieło, które jest stworzone przez pojedynczego artystę lub w skutek kolektywnego działania i które zaprasza uczestników (odbiorców) do tego, by zmieniali jego wygląd, strukturę i/lub funkcję, zachowując przy tym jego cel. Tak pojęta partycypacja jest szczególnie istotna w przypadku „ekowencji” (termin zaproponowany przez Sue Spaid), czyli inicjowanych przez artystów praktycznych działań mających na względzie kwestie ekologiczne. Najogólniej rzecz ujmując, ekowencje to prace, których głównym celem jest poprawienie sposobu funkcjonowania określonego ekosystemu. W naszym przekonaniu tego rodzaju projekty – z racji ich artystycznego charakteru – oraz praktyki z nimi związane mogą skutkować ze strony publiczności estetycznym doświadczeniem środowiska zasadzającym się na poczuciu uczestnictwa w ekosystemie. W naszym przekonaniu ekowencje jako dzieła sztuki partycypacyjnej są ważne, ponieważ poszerzają pole sztuki o kwestie środowiskowe oraz o nowy model partycypacji, a także mogą skutecznie przyczynić się poprawy ekologicznych walorów określonych miejsc.}