Ten, który wie, mówi i czyni – specyfika leczenia chorób utrwalona w nazwach ludowych uzdrowicieli

Abstrakt

W artykule skupiono się na nazwach osób, którym w kulturze tradycyjnej przypisywano zdolność używania mocy nadprzyrodzonych do uzdrawiania ludzi. Zamiarem autorki było nie tylko pokazanie związków między imionami osób dokonujących uzdrawiania a myśleniem ludowym o chorobie, jej przyczynach i metodach leczenia, ale także wydobycie tego, co jest utrwalone w nazwach i odnosi się do najważniejszych cech, którymi obdarzeni byli uzdrowiciele w kulturze ludowej. Walka z chorobą wymaga podjęcia konkretnych działań, przede wszystkim magicznych. Chociaż materiał w artykule nie przedstawia wszystkich nazw ludowych uzdrowicieli, należy zauważyć, że leczeniem zajmowali się wyłącznie ludzie, którzy wyróżniali się odpowiednimi umiejętnościami i wiedzą. Dużą wagę przywiązywano również do działającego słowa i wykonywanych czynności, ponieważ w nazwach ludowych uzdrowicieli znajdują się ślady potwierdzające charakter rytualnego leczenia, w którym wiedza była równie ważna jak mówienie i działanie. Wszystkie te czynniki przyczyniały się do powodzenia aktu uzdrawiania.