Mikro-pinga na moście w Amsterdamie

Autor

  • Peter A. Riezebos Laboratorium Geografii Fizycznej i Gleboznawstwa, Uniwersytet Amsterdamski, Niderlandy
  • Rudolf T. Slotboom Laboratorium Geografii Fizycznej i Gleboznawstwa, Uniwersytet Amsterdamski, Niderlandy

DOI:

https://doi.org/10.26485/BP/1981/28/11

Słowa kluczowe:

podnoszenie mrozowe, procesy higrotermiczne, antropogeniczne procesy mrozowe

Abstrakt

Na początku 1979 roku na moście zwodzonym w Amsterdamie (Holandia) zaobserwowano nietypowe zjawisko geomorfologiczne. Pojawiły się kopulaste wyniesienia przypominające miniaturowe pingo. Struktury te różniły się wielkością i stopniowo ulegały deformacji, w tym pękaniu nawierzchni asfaltowej i zapadaniu się części stropowych. Warstwowa budowa mostu (stal, drewno, asfalt) stworzyła specyficzne warunki termiczne i hydrologiczne. Przypuszcza się, że woda wniknęła w przestrzeń między stalą a drewnem, gdzie podczas mrozów tworzyły się soczewki lodowe. Odwrotny gradient temperatury, spowodowany wychładzaniem od dołu, sprzyjał wzrostowi lodu ku górze. Dodatkowe odkształcenia były efektem nierównomiernego pęcznienia drewna.

Opublikowane

2025-11-19

Numer

Dział

ARTYKUŁY