Naruszanie tabu jako źródło komizmu we francuskich przysłowiach i zagadkach
Violation of taboo as a source of humour in French comic proverbs and riddles
Abstrakt
https://doi.org/10.26485/RKJ/2018/65/6
We francuskich humorystycznych formach cytowanych mechanizmy komizmu związanego z tabu dają się określić za pomocą analizy semantycznej i stylistycznej, ale najpełniejszy opis uzyskuje się, stosując instrumenty badawcze pragmatyki językoznawczej. Komiczne naruszanie tabu wynika z przekraczania maksymy grzeczności i ilości. Źródłem humoru jest też kontrast między presupozycją kulturową a sensem zdania lub implikacją. Tematy implikowane stanowią podłoże humoru, podobnie jak budowa implikacyjna wypowiedzi. Zdania te należą do pośrednich aktów mowy: tropów illokucyjnych, a także derywacji aluzyjnych naszpikowanych wulgaryzmami. Z punktu widzenia semantycznego przeważają kontrasty między semami specyficznymi inherentnymi a aferentnymi. Zauważa się też opozycje wewnątrz semów specyficznych inherentnych lub aferentnych kontekstowych. Cytowane formy komiczne są tropami prostymi lub złożonymi, a także rymowanymi peryfrazami. Treści tabuizowane pojawiają się w leksemach o szerokiej konotacji.