Osady stożków aluwialnych z Dellwood quadrangle, Great Smoky Mountains w Karolinie Północnej, USA: Wybrane aspekty sedymentacji i wietrzenia

Abstrakt

Osady stożków napływowych występują w wielu obniżeniach podgórskich południowych Appalachów. W Dellwood quadrangle w Karolinie Północnej te stożki składają się głównie z głazowych diamiktów, którym brak wysortowania i warstwowania. Ponieważ wydają się obecnie ulegać erozji, a nie depozycji, wielu obserwatorów przypisuje je peryglacjalnemu reżimowi epoki lodowcowej, być może z udziałem geliflukcji. Inni obserwatorzy sugerują, że powstają one w wyniku osuwisk gruzowych podczas rzadkich, katastrofalnych burz deszczowych i że klimat nie ma na to wpływu. Badania tekstury, obtoczenia otoczaków i struktur sedymentacyjnych osadów stożkowych ujawniają jednak niewiele dowodów na reliktową geliflukcję, chociaż procesu tego nie można wykluczyć.

Pochodzenie w wyniku osuwisk gruzowych wydaje się zatem bardziej prawdopodobne, ale nie oznacza to koniecznie, że stożki nie są pod wpływem czwartorzędowych zmian klimatycznych. Na badanym obszarze występują co najmniej dwuwiekowe osady stożków, a analiza  oparta na trzech wskaźnikach wietrzenia (odsetek udziału iłu, odcień czerwieni i procent zwietrzałych klastów) zmierzonych w 28 stanowiskach pokazuje, że młodsze osady tworzą odrębną grupę, oddzieloną od starszych osadów przerwą w intensywności wietrzenia, a zatem prawdopodobnie również przerwą w czasie. Odkrycie to wskazuje na epizodyczne osadzanie, a w połączeniu z faktem, że charakterystyka wietrzenia młodszych osadów jest zgodna z późnym Wisconsin/wczesnym holocenem, sugeruje, że ostatni epizod depozycji mógł mieć miejsce po poprawie klimatu pod koniec Wisconsin, kiedy zwiększone opady i obfitość osadów wytwarzanych przez wietrzenie na wyższych wysokościach prawdopodobnie tymczasowo zwiększyły wielkość i częstotliwość spływów gruzowych.