Kanały filarowe – syngenetyczna struktura peryglacjalna w plejstoceńskich gruboklastycznych osadach tarasowych

Autor

  • Guy de Moor Laboratorium Geografii Fizycznej i Gleboznawstwa, Instytut Geologiczny, Uniwersytet Gandawski, Belgia

DOI:

https://doi.org/10.26485/BP/1982/29/18

Słowa kluczowe:

kanały klinopodobne, osady fluwioperyglacjalne, rzeka roztokowa

Abstrakt

Kanały filarowe to struktury sedymentacyjne charakterystyczne dla starszych plejstoceńskich osadów tarasowych w dorzeczu rzeki Skaldy (Belgia i północna Francja). Autor przedstawia opis morfologiczny i sedymentologiczny tych struktur oraz proponuje ich interpretację genetyczną. Podkreśla ich znaczenie jako wskaźnika fluwio-peryglacjalnego charakteru osadów tarasowych oraz jako pomoc przy interpretacji stratygraficznej.

Bibliografia

Czudek, T., Demek, J., 1970 - Thermokarst in Siberia and its influence on the development of lowland relief. Quatern. Research, 1: p. 103-120.

De Moor, G., 1978 - Structures périglaciaires syngénétiques dans quelques terrasses fluviatiles du Nord de la France et en Belgique. Bull. Soc. Belge Géol., 87: p. 55-65.

Pissart, A., 1975 - Glace de ségrégation, soulèvement du sol et phénomènes thermokartiques dans les régions à perigélisol. Bull. Soc. Géogr. Liège, 11; p. 89-96.

Tavernier, R., De Moor, G., 1974 - L'évolution du Bassin de l'Escaut. In: L'évolution Quaternaire des bassins fluviaux de la Mer du Nord Méridionale". (éd. P. Macar). Liège, Soc. Géol. Belg., Centenaire: p. 159-231.

Opublikowane

2025-11-15

Numer

Dział

ARTYKUŁY