Rozwój węgierskiego prawa wyborczego po 2010 roku
DOI:
https://doi.org/10.26485/SW/2020/30/2Słowa kluczowe:
konstytucja, wybory, prawo wyborcze, ewolucja prawa wyborczego, WęgryAbstrakt
Po krótkim wprowadzeniu historycznym, studium dotyczy aktualnego ustawodawstwa węgierskiego. Prawo wyborcze na Węgrzech zawsze było skomplikowane, a obecne przepisy pod-trzymują tę tradycję. Nowe ordynacje wyborcze z 2011 i 2013 roku zrestrukturyzowały cały mieszany system wyborczy, który jest teraz bardziej otwarty dla członków węgierskiej diaspory, mieszkającej na całym świecie. Wybór metody jest szczególnie problematyczny. Obywatele węgierscy mieszkający za granicą, którzy nie mają oficjalnego adresu zamieszkania, mogą głosować na partyjne listy kandydatów jedynie drogą korespondencyjną. Obywatele, którzy nadal zachowali adres na Węgrzech, mogą głosować tylko w ambasadach. Członkowie mniejszości narodowych i etnicznych mieszkający na Węgrzech mogą po rejestracji korzystać ze specjalnego systemu reprezentacji. Lista kandydatów do samorządu mniejszości narodowych potrzebuje tylko 25% głosów potrzebnych do uzyskania mandatu przez partie polityczne. Jeśli nie osiągną takiej liczby głosów, mogą wysłać do parlamentu rzecznika bez prawa głosu. Obecnie tylko mniejszość niemiecka ma pełnoprawnego przedstawiciela w parlamencie. Inne mniejszości mają tylko rzeczników. Jednak każdy sofistyczny i skomplikowany system wyborczy jest wrażliwy. Tak jest również w przypadku Węgier.
Bibliografia
Cserny Ákos, Nemeslaki András. 2015. Az e–szavazás lehetőségei és korlátai Magyarországon. W: Választási dilemmák. Ed. Ákos Cserny. Budapest: NKE.
Cservák Csaba. 2015. A választási szervek szabályozása, különös tekintettel a Nemzeti Választási Bizottságra. W: Választási dilemmák. Ed. Ákos Cserny. Budapest: NKE.
Dezsö Márta. 1994. A választási rendszer. W: Alkotmánytan. Ed. István Kukorelli. Budapest: Osiris-Századvég.
Hollósi Gábor. 2015. „Országgyűlési választási rendszer és választójog a Horthy-kori Magyaror-szágon”. Pro Publico Bono – Magyar közigazgatás 1.
Horváth Attila. 2020. Pártok jogállása. W: Bevezetés az alkotmányjogba. Eds. Fruzsina Gárdos- -Orosz, Iván Halász. Budapest: Dialóg-Campus.
Horváth Attila, Révész T. Mihály. 2003. Diktatórikus berendezkedések a 20. századi magyar al-kotmánytörténetben. W: A magyar alkotmánytörténet. Ed. Barna Mezey. Budapest: Osiris.
Kurunczi Gábor. 2018. „A belföldi lakóhely követelmény, mint a választójog korlátja”. Iustum Aequum Salutare XIV(1).
László Róbert. 2015. Még mindig a sötétszürke zónában – az átalakult jelöltállítási és kampány-finanszírozási rendszer. W: Választási dilemmák. Ed. Ákos Cserny. Budapest: NKE.
M. Balázs Ágnes. 2018. „Kötődés és identitás – A nemzetiségek országgyűlési képviselete, az identitás fogalma az anyaországhoz való viszony tükrében”. Kisebbségkutatás 1.
Nagyné Szegvári Katalin. 2002. A választás mint a hatalom legitimációja. W A választójog. Ed. Gábor Máthé. Budapest: Press Publica.
Romsics Ignác. 1990. “Nyíltan vagy titkosan? A Horthy-rendszer választójogaˮ. Rubicon 2.
http://www.rubicon.hu/magyar/oldalak/nyiltan_vagy_titkosan_a_horthy_rendszer_valasztojoga
https://www.valasztas.hu/valasztopolgarok-szama-valasztastipusonkent
